Τρίτη 1 Μαΐου 2018

Της επανάστασης

Επειδή η εργατική πρωτομαγιά δεν είναι ειρηνική, δεν είναι εκδρομή στην εξοχή για να πιάσεις τον Μάη, δεν είναι διαμαρτυρία ή πορεία με κλισέ συνθηματάκια και μετά ουζάκι στο καφενείο. Επειδή δεν είναι αργία αλλά απεργία. 
Όμως επειδή έχει καταντήσει μέρα διακοπών καλό θα ήταν να αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας.. γιατί κάποιοι κάποτε είχαν δολοφονηθεί, τραυματιστεί, βασανιστεί και φυλακιστεί για να υπάρχει το (υποτιθέμενο) 8ωρο και άλλα τόσα "δικαιώματα" που θα έκαναν τις ζωές εκατομυρίων ανθρώπων πιο υποφερτές σε αντίθεση με τα δισεκατομύρια δολάρια των λίγων που δεν θα μπορούσαν να τα πολλαπλασιάσουν.
Γιατί εκεί είναι το όλο παιχνίδι τελικά. Οι φτωχοί φτωχότεροι και πλούσιοι πλουσιότεροι.
Και στη μέση οι χρήσιμοι ηλίθιοι, hipster, start uppers, εναλλακτικοί, οικολόγοι, απολιτίκ και όλη η (μικρο) αστική τάξη που υπερασπίζεται τους εκμεταλλευτές της με όνειρο μια σκατένια ζωή.. αρκεί να μη φτωχύνει άλλο και χάσει το tablet, το κινητό, το σαββατόβραδο, την τηλεόραση και το πανηγύρι στο νησί τον δεκαπενταύγουστο που πλησιάζει.
Ένα από τα βασικά προβλήματα είναι η έλλειψη ταξικής συνείδησης. Δεν ξέρουμε που πατάμε και που βρισκόμαστε. Με ποιους ανθρώπους θα έπρεπε να συνδιαλεγόμαστε και με ποια αφεντικά να είμαστε εχθροί.
Καλή επαναστατική πρωτομαγιά σε όλους. Γιατί μόνο τέτοια μπορεί να είναι.